понеделник, 1 октомври 2018 г.

НЕВИДИМ СТИХ



Нека бъде тъма.
Невидимо всичко да бъде.

И лицето й. И раменете й.
И гърдите й. И талията й.

И ходилата... И следите.

Нека не виждам очите.
Устните нека не виждам.

Нека не виждам сълзата.
Усмивката нека не виждам.

Мимиките й нека не виждам.
Нека не виждам движенията.

И капчиците пот по дланта й.
И косите, които разсейват...

Нека бъда тъма.

И този стих
невидим
да бъде.

Нека.



-