понеделник, 1 октомври 2018 г.
НЕВИДИМ СТИХ
Нека бъде тъма.
Невидимо всичко да бъде.
И лицето й. И раменете й.
И гърдите й. И талията й.
И ходилата... И следите.
Нека не виждам очите.
Устните нека не виждам.
Нека не виждам сълзата.
Усмивката нека не виждам.
Мимиките й нека не виждам.
Нека не виждам движенията.
И капчиците пот по дланта й.
И косите, които разсейват...
Нека бъда тъма.
И този стих
невидим
да бъде.
Нека.
-
